هواپیما کنترلی

چگونه شناخت تنها بیست و یکی از اصطلاحات خلبانان هواپیما کنترلی به ما کمک میکنند ،تا پرواز برایمان جذابتر شود؟

هواپیما کنترلی خریداری کرده اید ؛ و اما سوالاتی بسیاری در سر دارید .

بسیاری از اوقات در زمان خرید و یا آموزش پرواز با هواپیمای کنترلی اصطلاحاتی را میشنویم ،که بسیار جذاب هستند .

اما درک درستی از این موارد نداریم و با سوالات زیاد در ذهن خود مواجه میشویم ؛ که معنای این کلمات چیستند؟ پس ما به تعاریف آن ها میپردازیم.

وقت آن است که بهترین مفاهیم اصطلاحات خلبانان هواپیما کنترلی را بشناسیم،بهترین تعاریف عبارتند از:

1- هاور: معلق نگه داشتن پرنده ( هواپیما کنترلی) در هوا.

2-تراست : نیروی پیشرو.

3- رانش
استیبل : ثابت نگه داشتن هواپیما 
کنترلی که بسیار مهم میباشد.

4- کرش : سقوط هواپیما کنترلی یا تصادف آن.

5- لندینگ : فرود امدن
.

6- تیک آف : کنده شدن پرنده ( هواپیما کنترلی ) از زمین
.

7- استند : پایه نگهدارنده.


8- ریموت گلو پلاک 

: وسیله ای است که در موتور های نیترو.

اگر به علت طراحی خاص دسترسی به شمع نداشته باشید، 

این وسیله بر روی شمع وصل می شود .

توسط سیم به یک سوکت در بدنه وصل می شود 

و شما به راحتی می توانید موتور را استارت بزنید.

و اما اصطلاحات انگلیسی این بخش:

9- Twin

 : این اصطلاح در هواپیماهای دو موتوره به کار برده می شود که به معنی دو تایی هست 

مثلا twin engine یعنی دو موتوره .
10- Wing : 

بال هواپیما.
11- Engine : در کل به موتورهایی که از سوخت استفاده می کنند اینچین گفته می شود.
spinner -12

 : دماغه به شکل دوک است، که روی ملخ هواپیما نصب می شود.

این نصب باعث می شود آیرودینامیک مناسبی داشته باشید و حتی برای موتورهایی که با استرارتر برقی استارت می شوند.

این وسیله کمک خوبی است جهت کوپل شدن با لاستیک استارتر.
Cockpit -13

 : کابین خلبان یا اتاقک خلبان 

همان جایی که عروسک خلبان رو با چسب می چسبانید را گویند.
14- Elevator : سکانی که به صورت افقی نصب شده و در قسمت عقب هواپیماست .

عمل بالا بردن و پایین آوردن هواپیما را انجام می دهد .( عملش همانند الاکلنگ می ماند که وقتی به یک طرف فشار وارد شود طرف دیگر می رود بالا).

و شش مورد آخر:

15- Propeller : 

ملخ یا پروانه هواپیماهای ملخی که پروپلر گفته می شود، 
در انواع چوبی و کربنی و پلاستیکی موجود می باشد.
Servo Arm -16: وسیله ای که به روی سروو بسته می شود ، تا توسط آن سیم های سخت را که به بالچه ها و گاز موتور و غیره وصل شده اند را به حرکت در آورد.
strap -17

 : به گردن آویز گفته می شود که یک سر آن قلاب وصل شده جهت نگه داشتن رادیو کنترل .
Throttle -18: اهرم گاز است . با باز و بسته کردن آن دریچه کاربراتور موتور باز و بسته شده و دور موتور را کم و زیاد میکند.
Aileron -19

 : قسمت متحرک بال های هواپیما می باشد که هر کدام نسبت به دیگری معکوس عمل می نماید. 
یعنی وقتی یکی از بالچه ها بالا باشد حتما دیگری رو به پایین است.
Rudder -20

 : تيغه سکان ،سکان عقب هواپيما کنترلی ، سکان هواپيما که به صورت عمودی می باشد.
Retract -21 : 

به چرخ های هواپیمایی گفته می شود ،که قابلیت جمع شدن و باز شدن را داشته باشند 

در سیستم های مدل بیشتر نوع پنوماتیکی (بادی) و مکانیکی مرسوم است.

و اما اصطلاحی در مورد هواپیما کنترلی در زمان پرواز استفاده میشوند که بد نیست به آن ها نیز بپردازیم:

تفاوت میان ترمز هوایی (Air brakes) و اسپویلر (Spoilers)
:

هواپیمای F-14 تامکت از معدود جت های جنگی جهان است ، که هم مجهز به اسپویلر ( سطوح برآمده روی بال ) هست و هم ترمز هوایی (آرواره باز شده میان دو خروجی موتور).
در بسیاری از مطالب منتشر شده در فضای مجازی از هردو این ابزار به عنوان “کاهش دهنده سرعت” یاد میشود. هرچند فعال شدن (Deploy) اسپویلر و ایربِریک موجب افزایش مقاومت هوا و درنتیجه کاهش سرعت میگردد، اما این دو وسیله به دو منظور کاملا متفاوت استفاده میشود.

ترمز هوایی (Air brakes)
:

ترمز هوایی با فعال شدن موجب بهم ریختگی شکل آیرودینامیک هواپیما و افزایش مقاومت هوا یا “پسا” (Drag) میگردد.

از ترمز هوایی در مانورهای هوایی بخصوص در نبردهای نزدیک هواپیما(Dogfight) ، بعنوان مثال برای نگه داشتن حریف در مقابل خود و جلو نزدن از آن ناگهان احتیاج به کاهش سرعت پیدا میکند استفاده میگردد.

از کاربردهای دیگر ایربریکن همانطور که قبلا گفته شد؛ در زمان اپروچ و برای بالا نگه داشتن دور موتور بدون افزایش سرعت جهت لغو احتمالی فرود و اوج مجدد است.

اسپویلر (Spoilers)
 :

اسپویلر از فعل Spoil گرفته شده . همانطور که از نامش پیداست بمعنای بهم ریزنده و خراب کننده است. این صفحات که برروی بال قرار دارند با فعال شدن موجب بهم ریختگی جریان منظم هوا برروی بال و استال کنترل شده در آن منطقه از بال میگردند.

این وسیله که به (Lift Dumper) یا “دور ریزنده نیروی برا” نیز معروف است. در مواقعی که خلبان احتیاج به کاهش ارتفاع ناگهانی بدون شیرجه و افزایش سرعت دارد فعال میگردد. با کاهش نیروی بالابرنده لیفت برروی بال واماندگی کنترل شده ای را در اختیار خلبان قرار میدهد.

بدیهی است فعال شدن اسپویلر موجب افزایش نیروی مقاومت هوا Drag و کاهش سرعت نیز میگردد، اما کاهش لیفت دلیل استفاده از این سطوح است.

نکته :

استفاده از اسپویلر در ارتفاع و سرعت پایین خطرناک بوده و توصیه نمیگردد. چنانچه درصورت ورود هواپیما به استال و کاهش کنترل نشده ارتفاع فرصت بازیافت هواپیما قبل از برخورد بزمین وجود ندارد.

همچنین استفاده نامتقارن از اسپویلر و فلاپ (بالا دادن اسپویلر تنها در یک بال و پایین دادن فلپ در بال دیگر)، در انجام مانورهای چرخش حول محور طولی Roll استفاده میگردد.

در پایان لازم به افزودن است؛ پس از فرود جهت کاهش هرچه بیشتر سرعت و همچنین خلاص شدن از باقی مانده لیفت بالها ،جهت اِعمال بیشتر وزن هواپیما بزمین برای چسبندگی بهتر لاستیکها بزمین و تاثیر بهتر ترمزها ،درصورت وجود هم ایربریک و هم اسپویلر فعال میگردد.

نکات کلی درباره اصطلاحات خلبانان هواپیما ها :

در دنیای مشترک خلبانان هواپیماهای واقعی و خلبانان هواپیماهای کنترلی موارد زیادی هستند که مشترک میباشند.

مهمترین مورد مشترک استفاده از شبیه ساز پرواز است و تمامی اصطلاحات را به خوبی باید در ذهن خود حک کرده باشید.

پرنده : هواپیما

هدایت: پرواز

End Pointy : پرواز اولی

ATC : کنترل ترافیک هوایی.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *