اصول پرواز رادیو کنترلی

پرواز رادیو کنترلی ها به نظر ساده می آیند اما آنها اصول زیادی دارند اما قبل از بیان این اصول مختصرنکاتی در مورد پرواز بیان میکنیم.

اصول پرواز ذهن آدمیان را دربرگیر میکند زیرا از دیرباز پرواز رویای همیشگی انسان بوده است.

تاکنون نیز مهیج و جذاب است.

پس چه در مبحث پرنده های معمولی و چه در مبحث پرنده های رادیو کنترل چگونگی این عمل بسیار پررنگ میشود.

حال زمان شناخت چگونگی این عمل فرارسیده:

آیرودینامیک اولین اصل پرواز رادیو کنترلی:

برای پرواز کردن، بال هواپیما باید نیروی بالا برنده ای (Lift) که بزرگتر از نیروی جاذبه باشد ایجاد نماید.

از آنجایی که بال هواپیما نمیتواند این نیرو را در حال سکون ایجاد نماید،

هواپیما از نیروی جلوبرنده (Trust) برای پیش بردن بال در درون هوا و در نتیجه ایجاد نیروی بالا برنده، بهره میگیرد.
نیروی مخالفی در مقابل نیروی جلوبرنده بصورت اصطحکاک و مقاومت هوا وجود دارد که drag نامیده میشود.

اگر نیروهای بالا و جلو برنده بزرگتر از نیروهای جاذبه و مقاومت هوا باشند، شما امکان پرواز و در نتیجه لذت بردن از تفریح را خواهید داشت.

محل قرار گرفتن بال دومین اصل پرواز رادیو کنترلی:

هواپیماها از نظر محل قرار گرفتن بال به دو دسته کلی تقسیم میشوند:

بال رو و بال زیر.

در طراحی هواپیمای بال رو، وزن مدل در زیر بال آویزان میشود.

موقعی که مدل از حالت افقی خارج میشود، وزن آن سعی میکند آن را به حالت افقی بازگرداند.

در نتیجه، مدل های بال رو، مدل های پایدار تر و آسان پرواز تری هستند.

و انتخاب طبیعی برای اهداف آموزشی میباشند.
مدل بال زیر درست در نقطه مقابل قرار دارد.

از آنجائی که وزن این مدل ها در بالای بال قرار دارد، پایداری پرواز در آنها کمتر است.

و مناسب خلبانان حرفه ای تر میباشد که مایل به انجام مانورهای هوائی میباشند.

سطح مقطع بال سومین اصل پرواز:

اگر در مقابل نوک بال هواپیما قرار بگیرید و آن را از جلو به عقب ببربد، سطح مقطع ایجاد شده را Airfoil مینامند.

سطح مقطعی که در قسمت زیر صاف و افقی باشد، بیشترین نیروی بالا برنده را در سرعت های کم ایجاد میکند.

و به مدل کمک میکند که در صورت انحراف، مجددا به حالت افقی بازگردد.

این شکل برای هواپیماهای آموزشی و خلبانان تازه کار ایده آل است.
سطح مقطع متقارن در بالا و پائین دارای یک شکل است که به آن اجازه میدهد تا نیروی بالابر یکسانی را چه در حالت معمولی و چه در حالت معکوس ایجاد نماید.

این سطح مقطع برای خلبانان پیشرفته تر توصیه میشود.

و بالاخره سطح مقطع نیمه متقارن ترکیبی از دو نوع ذکر شده است و مورد علاقه خلبانان متوسط و اسپرت است.

و اما برای پرواز از کجا باید شروع کنیم ، پس به لینک زیر رفته تا دریابیم که از کجا باید شروع کرد:

آموزش پرواز به زبان ساده و مناسب برای همه ی سنین